Ποδήλατα, αστικοί μύθοι και τα όρια της βλακείας

Είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί καλύτερο παράδειγμα για να εξετάσουμε το θέμα μας απο την παρακάτω είδηση που έκανε τον γύρο του διαδικτύου:

«Εξοργίστηκε» από ένα γερμανικό ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση για το πώς πρέπει να φτιάχνονται τα ποδήλατα του σήμερα, τις ανέσεις αλλά και την ασφάλεια που πρέπει να προσφέρουν στον αναβάτη του κ.α.

Βρίσκοντας λοιπόν ένα παλιό σκελετό κλασσικού ποδηλάτου και επιστρατεύοντας όλη του την τέχνη και την φαντασία, ο κ. Θεόδωρος Αλεξόπουλος από το Ρουπάκι στρώθηκε στη δουλειά για να δείξει πως το κάνουν οι Έλληνες!

«Δεν μπορώ να καταλάβω, μόνο οι Γερμανοί μπορούν να φτιάξουν ποδήλατα; Εμείς δεν έχουμε σωλήνες και φαντασία;» είπε χαρακτηριστικά στην εφ. «Πατρίς» ο κ. Θεόδωρος Αλεξόπουλος.

Ο σκελετός του ποδηλάτου ενισχύθηκε, ενώ ο κ. Αλεξόπουλος δημιούργησε ένα σύστημα από ανεξάρτητα πετάλια και γρανάζια, αλυσίδες, έναν αυτοσχέδιο συμπλέκτη, δυναμό ο οποίος χειρίζεται με το χέρι και ανά πάσα στιγμή μπορεί να δώσει γρήγορη ώθηση στο ποδήλατο, π.χ. όταν χρειαστεί ο αναβάτης του να ξεκινήσει από φανάρια.

Το πίσω μέρος του ποδηλάτου απέκτησε άλλους δύο τροχούς, οι οποίοι με την κίνηση ενός μοχλού μπορούν να ανασηκωθούν ή να «πατάνε» στον δρόμο. Παράλληλα, το ποδήλατο μπορεί να μεταφέρει? έως και 10 βαλίτσες. Το ποδήλατο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μέσα στο σπίτι ως ποδήλατο γυμναστικής, ενώ διαθέτει και «σκληρό» και «μαλακό» πετάλι τόσο στην χρήση του ως οργάνου γυμναστικής, τόσο και ως ποδήλατο βόλτας!

Όσο για την ταχύτητά του: «Θα μπορούσα να το κάνω να τρέχει με 240 χιλιόμετρα την ώρα. Το θέμα όμως είναι ότι κανείς δεν θα μπορούσε να πατήσει τα πετάλια για να πετύχει μια τέτοια ταχύτητα» είπε στην εφ. «Πατρίς» ο κ. Θεόδωρος Αλεξόπουλος και συνέχισε: «Αυτή τη στιγμή μπορεί να πιάσει τα 40 -  50 χιλιόμετρα αλλά αν αλλάξω τα γρανάζια, μπορεί πάρα πολύ εύκολα να πιάσει τα 120 χιλιόμετρα την ώρα».

Πηγές: http://exelixeis.gr/athlitika/alla-spor/%CE%A4%CE%BF-super-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1/

http://skaouter.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=3619%3Ato-super-elliniko-podilato-apo-tin-ileia&Itemid=261

Μάλιστα. Τώρα θα παρακαλέσουμε τον αναγνώστη να αναλογιστεί για μία στιγμή αυτό που μόλις διάβασε.

Μια στιγμή.

Ας αρχίσουμε λοιπόν να εξετάζουμε λίγο αυτό που μόλις διαβάσαμε. Ποιος είναι ό πυρήνας των ισχυρισμών του: Ένας συνταξιούχος Έλληνας, μόνος του, από ένα παλιό ποδήλατο(!) κατασκεύασε ένα ποδήλατο το οποίο μπορεί να κουβαλήσει μεγάλο βάρος, έχει 2+2 τροχούς, λειτουργεί και ως ποδήλατο γυμναστικής και η ταχύτητα του μπορεί πάρα πολύ εύκολα να φτάσει τα 120(!!!) χλμ την ώρα.

Για να είμαστε πιο ακριβείς για την ταχύτητα του: «Θα μπορούσα να το κάνω να τρέχει με 240 χιλιόμετρα την ώρα. Το θέμα όμως είναι ότι κανείς δεν θα μπορούσε να πατήσει τα πετάλια για να πετύχει μια τέτοια ταχύτητα». Μάλιστα.

Αυτός θα το κάνει, αυτό θα τρέχει, απλά δεν θα είναι κανείς εκεί για να πατήσει τα πετάλια. Μάλιστα.

Ο αναγνώστης που μέχρι στιγμής δεν έχει γελάσει ή φρίξει μέχρι εδώ ας μας συγχωρέσει για την επόμενη ερώτηση:

Πόσο ακριβώς εύπιστος μπορεί να είναι κάποιος έτσι ώστε να ξεχνά το σύνολο της προσωπικής του εμπειρίας και της λογικής του και να πιστεύει ό,τι του λένε χωρίς αποδείξεις;

Είναι δυνατόν να ισχύει τίποτα από όλα αυτά; Πόσα λογικά άλματα, αναπόδεικτοι και παράλογοι ισχυρισμοί υπάρχουν σε μερικές αράδες μίας “είδησης”;

Καταρχάς, παντού και πάντα, υπερβολικοί ισχυρισμοί απαιτούν υπερβολικές αποδείξεις.

Δεν είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει ότι ο ισχυρισμός για την κατασκευή ενός επαναστατικού ποδηλάτου από πλευράς ταχύτητας και μεταφορικής ικανότητας, είναι ένας μεγάλος ισχυρισμός. Αν ισχύει, λογικά θα πρέπει να μεταμορφώσει ριζικά τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές. Αν. Που δεν. Προφανώς.

Ας προσπεράσουμε καταρχάς την υπέρβαση της σχέσης βάρους/ταχύτητας (τους θεμελιώδεις φυσικούς νόμους δηλαδή). Σε αντίθεση με όλα τα άλλα οχήματα στον κόσμο που είναι είτε μεταφορικά, είτε αγωνιστικά, το ποδήλατο αυτό τα κάνει όλα. Και τάνκερ και jet ski, και Boeing και F-16, και φόρμουλα και νταλίκα. Σούπερ σου λέω, και κουβαλάει και πετάει.

Χμμμ....

Ας αναλογιστούμε μια στιγμή: Ότι ούτε σαν αναβάτες ποδηλάτου, ούτε σαν παρατηρητές ποδηλάτων στην καθημερινότητα μας, ούτε σε αγώνες, βλέπει κανείς συχνά ποδήλατα να κινούνται πολύ εύκολα με 120 χλμ την ώρα. Ρε παιδάκι μου, είναι λίγο πολύ. Too good to be true... Εδώ αρχίζει και ξετυλίγεται ό μύθος.

Χαρακτηριστικό του αστικού μύθου είναι ο συνδυασμός των πολύ συγκεκριμένων πληροφοριών σε συνδυασμό με γενικότητες, αοριστίες και λογικά άλματα. Το ρεκόρ ώρας για την ποδηλασία είναι 91.556 χλμ σε μία ώρα (σε πίστα) ενώ η μεγίστη στιγμιαία ταχύτητα είναι 133 χλμ σε ευθεία χωρίς βοήθεια. ( http://en.wikipedia.org/wiki/Cycling_records )

Χμμμ...

Εργαστήρια, σχεδιαστικές ομάδες, μελέτες, πρωτότυπα, προσομοιώσεις, ειδικευμένες τεχνικές κατασκευής, οι καλύτεροι αθλητές στον κόσμο, ειδικές συνθήκες και οι κουτόφραγκοι καταφέρνουν να φτιάξουν ποδήλατα που τρέχουν μόνο με 91 χλμ την ώρα και στιγμιαία τα 133 χλμ/ωρα.

Η απόπειρα των κουτόφραγκων χαζο-επιστημόνων:

Εμείς, οι Έλληνες, με την αρχαία σοφία του Κυρ Θόδωρου, φαντασία και ελληνικό δαιμόνιο, μερικούς παλιούς σωλήνες, σε ένα υπόγειο, καταφέραμε και “τους δείξαμε” πως το κάνουν σωστά. 40-50 τώρα, 120 χλμ πάρα πολύ εύκολα, 240 άμα είσαι ό Σουπερμαν με γρανάζωμα 520 x 11. Και κουβαλάμε και 10 βαλίτσες άμα λάχει... Και απλά υποθέτουμε ότι όλα θα δούλευαν και όλα θα άντεχαν... Πόση σοφία! Πόση Λογική! Τι υπέροχος κόσμος!

Η ελληνική απάντηση:

Με κάθε αγορά σούπερ ποδηλάτου, δώρο ένας τενεκές λάδι (διακρίνεται στο βάθος)

-Ε ναί ρε μάγκα, το δικό τους δεν χωράει ούτε μία βαλίτσα...

-Άσε που το δικό μας είναι κόκκινο... Φως φανάρι, θα είναι πιο γρήγορο...

-Τους έχουμε σου λέω!

-Βρουμ, Βρούμ!!! (γκάζια)

Με άλλα λόγια, για να πιστέψουμε αυτή την ιστορία, πρέπει προς στιγμή να ξεχάσουμε όλη την προσωπική μας εμπειρία και την παρατήρηση μιας ζωής σχετικά με τα ποδήλατα, την ταχύτητα και τις όποιες γνώσεις περί φυσικής, υλικών. Μικροπράγματα δηλαδή. Άπλα πρέπει να ξεχάσουμε το σύνολο των γνώσεων μας και να αποποιηθούμε ολίκα την λογική μας.

Είναι δυνατό να πιστεύεις κάτι χωρίς να σκέφτεσαι; Ναι, Είναι! Καβάλησε και ΕΣΥ ένα σούπερ ποδήλατο από την Ηλεία!

Πέραν από το αστείο του πράγματος, το παράδειγμα αυτό είναι χρήσιμο για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των αστικών μύθων και γιατί γίνονται πιστευτοί;

1. Περιλαμβάνουν ισχυρισμούς εντυπωσιακούς, σημαντικούς, σοκαριστικούς.
2. Έχουν μια φαινομενικά λογική αφετηρία.
3. Περιλαμβάνουν πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες, αλλά είναι αόριστοι στο σύνολό τους.
4. Δεν προσφέρουν πήγες, αποδείξεις και είναι δύσκολο να διασταυρωθούν.
5. Βασίζονται σε φόβους ή εδραιωμένες γενικές αντιλήψεις.

Ας δούμε το συγκεκριμένο παράδειγμα

1. Εθνική υπερηφάνεια: Εμείς οι Έλληνες θα τους δείξουμε πως το κάνουν σε αυτούς τους κουτόφραγκους. Εμείς χτίζαμε Παρθενώνες και αυτοί τρώγανε μπανάνες ρε!
2. Αποθέωση του παρελθόντος, της παράδοσης, της αρχαίας σοφίας: Ο συνταξιούχος με την φαντασία, την εφευρετικότητα, το πείσμα, που θα μας δείξει “πως το κάναμε παλιά”, γιατί “αυτός ξέρει” τους τρόπους των “παλιών”.
3. Οι ξένοι “γερμανοί” που μας εξοργίζουν και εκτελούν χρέη αποδιοπομπαίου τράγου (ούστ από δω με τα ντοκυμαντέρ σας και τις ανέσεις ή την ασφάλεια αναβατών).
4. Πόθος για αποποίηση της παρούσας μιζέριας και επιστροφή στα περασμένα μεγαλεία (καβάλα σε αυτή την τρομερή εφεύρεση).

Αξίζει να παρατηρήσει κανείς, ότι η φαινομενικά λογική αφετηρία χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να βιαστεί στην συνέχεια: το “Δεν μπορώ να καταλάβω, μόνο οι Γερμανοί μπορούν να φτιάξουν ποδήλατα;” θα ήταν λογικό, αν δεν αγνοούσε όλη την σχετική με το θέμα πραγματικότητα...

Καταρχάς δεν φτιάχνουν (προφανώς) μόνο οι Γερμανοί ποδήλατα, ούτε έχουν καμία αδιαμφισβήτητη πρωτιά σχετικά με το ποδήλατο και την ποδηλασία σε κανένα επίπεδο. Όπως και να έχει, που είναι οι αποδείξεις για αυτό τον ισχυρισμό, για αυτή την σιωπηλή υπόθεση; ...Εκκίνηση...

Quiz: Δεν καταλαβαίνεις κάτι. Τι κάνεις;

Α) Προσπάθεις να το καταλάβεις (πιθανά με διαφορετική προσέγγιση και μεθοδολογία).

Β) Ρωτάς.

Γ) Η άγνοια είναι πάντα ό καλύτερος σύμβουλος

Δ) Φτιάχνεις ένα Σούπερ ποδήλατο ξεπερνώντας αυτούς και αυτό που εξ αρχής δεν καταλάβαινες.

Γιατί; Γιατί έτσι. Με την τρέλα σου. ...Επιτάχυνση...

Τι χρειάζεται για ένα ποδήλατο; “Σωλήνες και φαντασία”. Μάαααλιστα. Ξεχνάς με μίας: τεχνογνωσία, έρευνα, κεφάλαιο, οικονομικές πολιτικές και οικονομικά δεδομένα, ιστορικούς παράγοντες, κουλτούρα, γεωγραφία ή οτιδήποτε άλλο καθορίζει την σχέση ποδηλάτου – κοινωνίας – παραγωγής ...Απογείωση!

“Είναι έτσι γιατί έτσι πιστεύω!” είπε το σούπερποδηλατο και απογειώθηκε από τον επίγειο κόσμο της λογικής με 240 χιλιόμετρα ανά ώρα...

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι αστικοί μύθοι έχουν επιτυχία. Πατάνε πάνω σε προκατασκευασμένες ιδεοληψίες ή προκαταλήψεις, χαϊδεύουν ευσεβείς ή ασεβείς πόθους, αναπαράγουν στερεότυπα. Βρίσκουν έδαφος στα ιδεολογήματα περί μεγαλείου άλλα και στην παθητικότητα του πλήθους. Είναι “λόγια που μας χάιδεψαν τα αυτιά, μα απέχουνε πολύ από την αλήθεια...”

Μια κοινωνία που μας διδάσκει να αποδεχόμαστε χωρίς να ρωτάμε, να πιστεύουμε χωρίς αποδείξεις, να αρνιόμαστε την λογική μας, τρέφει και την βλακεία των αστικών μύθων που της αναλογεί. Έτσι δημιουργεί αυτιά έτοιμα να πλειοδοτήσουν το πιστεύω τους στο πιο καθησυχαστικό και παράλογο ψέμα... Ανθρώπους που απαρνούνται τη λογική τους...

Για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα μας, μάλλον αυτά είναι τα όρια της βλακείας. Γιατί πιο βλάκας, πεθαίνεις...